Terhorne Groeten uit in 5 luik


kaart

Ansichtkaart Terhorne Groeten uit in 5 luik


Categorie: Friesland > Terhorne

Conditie: Gebruikt

Periode: 1940 - 1969


2,00

Verkoop door KVR


hmessie@live.nl schreef op 31-01-2025

HEDENDAAGS SPROOKJE

Het is een warme Meidag, in de buurt van Terherne. Een groepje pinksterbloemen wordt urenlang gestreeld door een zuivere zonnestraal. Daardoor wordt een zuchtje geboren.
"Ik heet Lytse Boarn!" blaast de kleine dwergwind, terwijl hij rond buitelt over de weilanden van het vriendelijke Terherne. Lytse Boarn kringelt uitgelaten langs dichte graspollen, paardenbloemen en grazende koeien. Maar wat is dat? Daar ligt een koe klagelijk te kreunen en te puffen.
"Dat arme beest," denkt het piepjonge zuchtje. "Ik zal haar moed inblazen."
Lytse Boarn draait om de kop van de koe, die almaar moeizamer gaat hijgen. Dan slaakt zij een kreet van opluchting! Er is een
mooi kalfje uit haar lichaam gekomen!
Moeder likt het hulpeloze wezentje. De doffe, wazige kalverogen beginnen vragend te kijken, verlangend naar het leven. Het koeltje, dat het nieuwe diertje steeds over zijn gezicht krijgt, doet hem zo goed! Zijn prille ranke poten gaan al bewegen. Lytse Boarn is daar verrukt van en suist van opwinding een eind weg. Hij komt tenslotte terecht bij een stal. De brede houten poort staat open. De stal is leeg. Ergens in de grote ruimte zit de boer te werken. Hij zaagt heel ijverig balken en planken.
"Dat moet een groot en sterk hek achter mijn huis worden," prevelt de man in zichzelf. "Pfuh, ik ben al zo lang bezig. Mijn gezicht en mijn kleren voelen zo plakkerig aan door dat verrekte zweet!"
Toch laat de boer zijn arm met de zaag altijd even hard heen en weer gaan.
"Haaa, ik voel me opeens heel wat fitter en krachtiger." gaat het door zijn brein, dat net zo hard werkt als zijn handen. "Ja, ik mag vandaag zeker in een goed bui zijn. Mijn oude koe Jikke zal me straks een nieuw kalfje geven."
Lytse Boarn draait stil lachend om de boer heen.
"Je kalfje is daarnet geboren, kerel. Maar werk jij maar rustig door voordat je daarnaar gaat kijken."
's Avonds ligt er een grote stapel gezaagd hout in de stal. Daar zal zeker een mooi sterk hek van getimmerd kunnen worden. Blij zingend gaat de boer zijn koeien halen om de dieren te melken.
Lytse Boarn is heel tevreden over zichzelf dat hij iemand mocht bijstaan bij zwaar werk. Hij zweeft door het dorp Terherne. Daar klinkt luid kindergejoel. Al spoedig speelt Lytse Boarn mee met de dartele jongens en meisjes. Het spel van boefje en politie bevalt hem opperbest.
"Ach, ik ben zelf ook nog heel, heel jeugdig," denkt het zuchtje. "Ik hoop dat ik altijd zo speels mag blijven als die kinderen, waar ik nu mee aan het dollen ben."

De nacht valt. Lytse Boarn snuffelt rond in het Kameleondorp. Hij koestert een blije hoop:
"Hier proef ik de levende verhalengeest. Ja, ik voel het! Iets van die geest wil in mij komen wonen! Ik zal dan het vertellende zuchtje worden."
Wild van vreugde schiet Lytse Boarn hoog de donkere lucht in. Daarna huppelt hij uitgelaten weer naar beneden, ziet wijd water onder zich. Op het nachtelijke meer beoefenen enkele zeilers hun grote liefhebberij. Kijk dat kleine bootje eens behendig door de duisternis zwenken!
"Het is toch al zo koud," bromt Rinze, terwijl hij aan de fok trekt. "Nu begint er warempel nog een nieuwe, plaagzieke wind tegen mijn wang te blazen. Weg jij, lelijke puffer!"
Woetsj! Rinze veegt wild langs zijn voorhoofd.
"Heb ik dat nou verdiend?" denkt Lytse Boarn al vliegend over de golven, het kabbelende geluid van de oever tegemoet. Gedachteloos gaat hij verder. Hoe lang? Eindelijk gaat hij liggen. Om zich heen ziet hij grote stenen gevaarten.
Lytse Boarn zwijgt, slaapt diep.

't Is een stille morgen, vol lichtblauw en donkergrijs.
Lytse Boarn ontwaakt tussen de huizen van Grou. Hij zwerft over de stille, sluimerende straten, maar vlucht weldra voor opkomende drukte. Auto's vertrekken brullend. Fietsen doen ook van zich spreken. Kinderen fietsen of lopen naar school toe. Grote mensen gaan naar hun werk.
Lytse Boarn zoekt haastig naar een schuilplaatsje, gaat om de hoek van een huis heen. Aaah, heerlijke warme geuren waaien hem tegemoet. Hij vliegt het kleine raam van een bakkerij in. Lytse Boarn wentelt over gebak, dat pas uit de oven komt, duikt dan op gekneed deeg.
Fokke, het zoontje van de bakker, roept uit:
"Wat ziet dat er vandaag lekker luchtig uit!"
Hij kan zich niet bedwingen en neemt een hap van dat geurige deeg.
"Rakker, laat dat!!" buldert vader, die Fokke een oorvijg wil geven.
Op een warme luchtstroom uit de oven drijft Lytse Boarn naar de winkel. Dat vertrek is vol leven. Er zijn nogal wat klanten. Ze worden geholpen door de winkeljuffrouwen Tjitske en Minke.
Tjitske stopt gebakjes in een mooi papieren zakje.
"Zeg Minke, het zakje voor het gebak lijkt vandaag wel vanzelf open te gaan. Het is net of er een onzichtbaar, speels kind in blaast.
"Tjitske het is grappig dat de lucht ons nu eens helpt."
Lytse Boarn wil nog meer doen. Hij danst op de toonbank, tussen papiergeld door.
"Hee, ik leg mijn geld toch netjes neer," moppert een deftige dame. "Wie gaat er nu mee spelen?"
Bijna wordt Lytse Boarn gevangen onder haar hand, die snel toeslaat.
Geschrokken vliegt het zuchtje op en neer in de winkel. Terwijl de deftige dame Tjitske en Minke ten onrechte verwijten maakt, gaat Lytse Boarn naar buiten. Gelukkig voor hem gaat de winkeldeur zo vaak open.

Onder een stralende zon blinkt het Pikmeer met talloze knipperoogjes.
Het geklepper van kleine levendige zeilen wordt af en toe overstemd door het luide klappen van een skûtsje. Uitgelaten luchtstromen duwen de vrolijke boten voort. Lytse Boarn glijdt vlak boven het water. Ach, hoe graag wilde hij in zo'n uitdagend zeil blazen! Daarnet heeft hij het geprobeerd. Hij ging zo lekker heen en weer met die heen en weer slaande fok. Jammer genoeg duwde een harde windvlaag Lytse Boarn naar beneden, tegen het water aan. Het teleurgestelde zuchtje moet zich nu maar voort laten duwen __ en afwachten...
Maar die blauwe, glanzende verte! Ja, de verte wenkt. De einder haalt Lytse Boarn naar zich toe. Dat geeft hoop! Daar ergens wacht allicht onbekend geluk. Lytse Boarn probeert niets meer, denkt alleen nog aan "weldra."
Het levensmoede zuchtje is echter vol moed om rustig af te wachten, uitzien naar wat komt.

Een warme hemel van glanzend avondrood buigt zich over het water- en bosrijk Prinsenhof.
Lytse Boarn ligt op een rustige over, onder gerieflijke struiken.
"Vannacht zal ik hier heerlijk uitrusten. Maar voor ik in slaap val, wil ik een héél lange ademtocht geven."
Hij ligt stil, maar blaast zo lang de avondschemer duurt. Lytse Boarns adem gaat over zomerhuisjes en langs vredig zeilende boten. Alle mensen, die het voelen, ervaren een innerlijke stem:
"Slechts te mogen zijn in het wijde, wonderschone Prinsenhof geeft de grootste vreugde."


Geef alstublieft een score aan dit verhaal en voer uw naam en e-mailadres in ter verificatie in verband met het tegen gaan van fraude. Uw persoonlijke gegevens zullen verder niet worden gebruikt of getoond.