Coby Lubbers- Hazendonk schreef op 29-06-2023   Gemiddelde score: Totale score: 14 sterren

dit verhaal gaat over mijn moeder die eind jaren 30 opgenomen is geweest in het koloniehuis te Lunteren. Zij moest aansterken en kleur op de wangen krijgen, zo werd verteld. Zij was een jaar of 12 toen zij voor een aantal weken van huis ging. Helaas was TBC de reden dat het aansterken niet lukte maar dat hadden ze toentertijd niet door. Uiteindelijk is mijn moeders been geamputeerd op 16 jarige leeftijd.
Gelukkig heeft mijn moeder ook groot geluk gekend door mijn vader te ontmoeten en twee gezonde dochters op de wereld kunnen zetten .Ik ben er één van en woon nu samen met mijn man in Lunteren en vindt het heel bijzonder dat ik op een plek woon waar mijn moeder als kind heeft doorgebracht. Ik ben op zoek geweest naar die plek waar het huis zou kunnen hebben gestaan maar kan het niet vinden.

Mijn moeder heette Cobie Reumerman en woonde in de bollenhofsestraat in Utrecht in de jaren 30. Ze is 63 jaar geworden en overleden in 1991.

Rita Brinkman schreef op 14-06-2022   Gemiddelde score: Totale score: 10 sterren

Op ongeveer 8 jarige leeftijd ging ik met mijn moeder op weg van Den Haag naar Lunteren met de trein, grote koffer mee en sandalen aan. Ik werd hier 6 weken gedropt, zoals ik dat zelf beleefde. Mijn moeder ging voor 6 weken naar haar geboorteland Hongarije en het was te lastig om mij mee te nemen. Ik vond het vreselijk. Wat ik mij kan herinneren is de grote slaapzaal waar je met zijn allen lag, je moest op je linkerzijde slapen, anders hoorde je er niet bij. Was een liedje op gemaakt, wat we elke dag zongen. Havermoutpap voor ontbijt, was niet lekker. Heel veel wandelen netjes op een rij. Wat had ik een heimwee.