T.I. schreef op 21-12-2022   Gemiddelde score: Totale score: 5 sterren

Pieter Loridanshof, Oude Varkenmarkt 1

Het Pieter Loridanshofje is gebouwd op het achtererf van de vroegere herberg De Vergulde Wagen. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog vluchtte Pierre Loridan voor de Spaanse Inquisitie uit de Zuidelijke Nederlanden.


Tijdens een grote pestepidemie in 1655 in Leiden (ruim 15.000 doden op een inwonersaantal van ongeveer 50.000) verloor hij veel familie en geloofsgenoten en besloot, bij wijze van goed werk, een hofje te stichten.

Korte tijd na het maken van zijn testament werd ook hij slachtoffer van de pest. Zijn executeur-testamentair kocht de eerder genoemde herberg, waar in 1656 het hofje gebouwd werd. Via een hal komt men op het binnenterrein, waar een galerij de aandacht trekt. Deze is nu in gebruik als fietsenstalling, maar diende vroeger om de was te kunnen drogen, om een praatje te maken en in het najaar om vee te slachten, dat door de regenten werd gekocht en verdeeld onder de bewoners.

Pieter (Pierre) Loridan was een Leidse lakenverver van Waalse afkomst. De huisjes op het hofje waren bestemd voor arme bejaarden, eveneens van Waalse afkomst en die lidmaten waren van de Waalse Gemeente.

Op de zwarte gevelsteen boven de poort lezen we de volgende gulden versregels:

AO LORIDANS HOFIEN 1655

DIE RYK IS VAN GELOOF EN EERLIJK VAN GEMOED

EN IN ZIJN OVDERDOM SCCHROOMT VOOR DE ARREMOE WERD HIER AL WAER HY VREEMD VAN DESE ZORGH VERLICHT NV PIETER LORIDAN VOOR HEM DIT HOFIEN STICHT

Er staat heel eenvoudig dat de gelovige bejaarden niet graag hun armoede lieten blijken. Zij schaamden zich er voor. De bewoners van het hofje waren, ook al woonden zij in Leiden, voor de oorspronkelijke bewoners van de stad van vreemde afkomst. Zij spraken onder elkaar waarschijnlijk Frans.