breda, groeten

Ansichtkaart breda, groeten
Categorie: Noord-brabant > Breda
Conditie: Gebruikt
Periode: 1940 - 1969
2,50
Verkoop door KVR
hmessie@live.nl schreef op 26-01-2025
Uw verhaal
DE VLIEREN
In Breda 's buurt "Heuvel" prijkt een gebouw,
toont in zijn zalen schone afbeeldingen
van 't winkelpleins gewezen woningen,
is vol zachte schemer, wazig bleek blauw.
Hierbinnen daalt stemming als milde dauw
neer op gezelschappen en eenlingen.
In de ruimte galmt soms welluidend zingen;
stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw.
De toog noodt met glanzende lach tot drinken,
warm dampend, opwekkend: één in genot.
Letterkunde mag in de kast blinken.
Gesprekken, ernstig of vermakelijk zot
hoor je moedig, ontspannen weerklinken;
verdraagzame vrijheid is hun gebod.
Han Messie schreef op 24-01-2025
EDAH VAN EENS
OP Breda 's Dokter Struyckenplein
glommen boven de ramen
van de zelfbedieningswinkel
de kleurige woorden
ZIEZO TIPTOP
noodden wandelaars en rijders
dagelijks met frisse tinten
en warme gloed bij avond
hier rustig en voldaan
zonder verlangen naar beter
hun waren uit te zoeken.[
Han Messie schreef op 24-01-2025
BREDA´S NOLENSPLEIN
Hoog en wijd platanenloof
overhuift luchtig
stenen en tegels
van de vierkante plaats
schenkt Zuid-Europese adem
aan winkels der zelfbesturing
en warm geurende spijshuisjes
zonder vrees voor warenhuizen
al dit leven en werken
wordt bemoedigd
door gastvrij buurthuis de Vlieren
dat waakzaam schouwt en denkt
ziel en wezen vol opwekking
in het Heuvelkwartier.
Han Messie schreef op 23-01-2025
HUIS VAN DE HEUVEL
In Breda 's nieuwe Zuidwestwijk verrees een kerk, die enigszins de vorm van een ledikant had. "Het bed van de pastoor," heette dit gebouw in de volksmond. De voorgevel keek met milde blik over het Nolensplein vol gezellige winkels.
Vele mensen uit de toen nog jonge buurt kwamen hier naar het Evangelie horen. Met veel genoegen vereerden pastoor en kapelaan hun parochieleden met huisbezoeken.
Vele jaren verstreken. Steeds minder mensen bezochten de kerk aan het Nolensplein. Kon deze langer blijven bestaan? De stenen van de buitenmuren klaagden:
"Wat staat ons te wachten? Zullen we maar blijven staan en langzaam vergaan, verbrokkelen? Worden we misschien meteen kapot gemaakt met grote sloophamers?"
De wanden daarbinnen zuchtten:
"Wat ziet de ruimte tussen ons er triest uit... Stuk voor stuk verdwijnen de afbeeldingen, die ons zo sierden. De preekstoel is ook weg. Steeds leger wordt het bij ons. We gaan een heel akelige tijd tegemoet, waarschijnlijk onze ondergang..."
Maar de Hemelse gewesten trokken zich deze narigheid aan. Gedienstige engelen verlieten hun hooggelegen woningen, zweefden naar de aarde.
Eén van hen liet uit zijn vleugels een luchtstroom van aanpakken op het dak van de verlopen kerk neerkomen. Het gebouw werd versterkt, kreeg nieuwe zalen.
Ook verschenen boven en en naast de zalen kamers, waarin vergaderd zou worden, en prettig gewerkt.
Een andere engel sprak tot al die ruimtes binnen de muren. De aard van ruim denken en verdraagzaamheid zorgde dat er in de zalen bijeenkomsten van schappelijke aard gehouden zouden worden.
Er kwam ook een gezellige toog, bestemd om onder gemoedelijke kout te drinken. Feesten van verrassende geest lieten ook niet lang op zich wachten.
Een derde engel wreef in zijn ogen. En stralen van gekoesterd verleden troffen de wanden. Foto 's en schilderijen van het Nolensplein en de omgeving zorgen steeds voor het tonen van vroegere bloei.
Deze engelen waken nog over het blije heden en de beloftevolle toekomst van het geliefde "Huis de Vlieren."