kenze l. bouwers schreef op 01-02-2024

Dit wordt het verhaal van een angsthaas in een zeilboot. Mijn schoonzoon vond dat ik een keer mee moest om te zeilen op het Veerse Meer.
Met tegenzin zei ik : akkoord. Eigenlijk alleen maar om mijn imago hoog te houden.
Ik weet niet meer welke windkracht het was, maar onze begeleidster, die de touwtjes in handen hield, aarzelde wel even of we zouden afmeren. Het kon, volgens haar. Maar ik zag onder het varen de golven al hoger worden richting de boorden van het schip. Ik werd bang, ik voelde me Jona, die weldra overboord zou slaan en dat er geen grote vis op me lag te wachten om me in te slikken en op de walkant weer uit te spuwen.
Ik ga nooit meer zeilen.